Autorzy projektu uznali, że głównym celem zadania projektowego jest optymalne wykorzystanie walorów krajobrazowych w nawiązaniu do istniejących już budynków uniwersyteckich, a także połączenie tradycji - której przykładem jest Olsztyńska starówka – z nowoczesną architektura dydaktyczną.

Zaproponowaliśmy, więc prostą formę, w której głównymi materiałami są szkło, beton i drewno z detalem ograniczonym do niezbędnego minimum. Zaproponowaliśmy zespół budynków - miasteczko akademickie, nie zaś jednobryłowego, anonimowego molocha uczelnianego. Budynki są dopasowane do ludzkiej skali i tworzą, wraz z istniejącą zielenią, założenie „parkowe” i zapraszają poprzez ukształtowanie urbanistyczne na swoje „terytorium”. Dziedzińce wewnętrzne, będące ostoją spokoju i skupienia, na podobieństwo atmosfery ogrodów japońskich, maja dać poczucie odizolowania od hałaśliwego „zewnętrza”.

Dopełnieniem założenia jest nowo projektowany Plac Uniwersytecki, który w opinii autorów, w sposób interesujący wzbogaci obiekty kubaturowe o dużą przestrzeń wspólną (w przeciwieństwie do kameralnych, odizolowanych i cichych dziedzińców).